دولت فدرال کانادا در اقدامی با نام “همگام با تورم”حداقل دستمزد را 1.10 دلار افزایش می‌دهد.
به گفته‌ی وزیر کار کانادا، سیموس اوریگان جونیورSeamus O’Regan Jr، «هزینه‌های زندگی در حال افزایش است، بنابراین دستمزدها نیز افزایش خواهد یافت. وظیفه دولت کانادا مراقبت از کارگران است، چرا که آنها در رشد اقتصاد و رفاه جامعه نقش مهمی دارند.
طبق بیانیه‌ی مطبوعاتی اداره استخدام و توسعه اجتماعی کانادا (ESDC)، حداقل دستمزد فدرال از ۱ آوریل ۲۰۲۳ به ۱۶/۶۵ دلار افزایش خواهد یافت. این امر پس از افزایش ۶/۸ درصدی شاخص قیمت مصرف کننده در سال ۲۰۲۲ صورت میگیرد. بر اساس گزارش ESDC حدود ۲۶هزار کانادایی شاغل کمتر از ۱۵/۵۵ دلار در ساعت، حداقل دستمزد فعلی فدرال، حقوق می گیرند.
نرخ حداقل دستمزد فدرال برای کارگران و کارآموزان در بخش‌های خصوصی تحت نظارت فدرال، از جمله بانک‌ها، خدمات پستی و پیک، و حمل‌ونقل هوایی، ریلی، جاده‌ای و دریایی بین استانی اعمال می‌شود.
مطابق با افزایش حداقل دستمزد فدرال، کارفرمایان باید به کارگران خود هر نرخی که بین حداقل دستمزد فدرال یا حداقل دستمزد در استان یا منطقه عملیاتی آنها بیشتر باشد، پرداخت کنند.
حقوق استخدام برای تازه‌واردان کانادایی
مهاجران کانادایی برای یافتن شغلی در جهت حمایت از خود و خانواده‌شان، ممکن است مجبور به اشتغال در مشاغل کم دستمزد شوند که این امر در طول تاریخ به نوعی استثمار نیروی کار تبدیل شده است. به همین منظور اداره‌ی مهاجرت و شهروندی کانادا (IRCC) حقوق استخدامی مهاجران کانادایی را به وضوح بیان می‌کند.
توجه: حقوق کارگران در کانادا به‌طور کلی توسط قوانین فدرال به‌نام “قانون کار کانادا ” تعریف شده است . طبق این قانون، کلیه کارگران (مقیم دائم، شهروندان، کارگران خارجی، دانشجویان بین‌المللی و غیره) مستحق دریافت حقوق و برخورداری از محل کار امن می‌باشند. علاوه بر این، در کانادا، افراد تازه‌وارد از حقوق کلیدی خاصی برخوردار هستند. که شامل موارد زیر است:
- اطلاعات مربوط به حقوق توسط کارفرما در اختیار کارگر باید قرار میگیرد.
- کارگر باید یک کپی امضا شده از قرارداد کاری که در آن حقوق و همچنین شرایط کار اضافه کاری به صراحت ذکر شده باشد، را از کارفرما دریافت کند.
کارفرمایان همچنین نمی‌توانند به‌هیچ وجه با کارمندان (از جمله تازه‌واردان به کانادا) بدرفتاری کنند. بدرفتاری، همان‌طور که توسط دستورالعمل‌های IRCC تعریف شده است، ممکن است شامل موارد زیر باشد (اما محدود به موارد زیر نیست):
- اجبار کارگران به انجام کارهای ناایمن یا کارهای غیرمجاز (مطابق با قرارداد کار)
- اجبار کارکنان به کار در صورت بیماری/مصدومیت
- اجبار اضافه‌کاری به کارمندانی که در قرارداد کاری خود اضافه کاری ندارند
- گرفتن پاسپورت یا مجوز کار از یک کارمند
اخراج یک کارمند یا تغییر وضعیت مهاجرت آنها
کارفرمایان کانادایی طبق قانون کار کانادا “وظیفه‌ای برای تطبیق” دارند. این بدان معناست که آنها باید در شرایط خاص، محیط کار/وظایف کارمند را برای جلوگیری یا کاهش تبعیض در محل کار تغییر دهند و به کارگر اجازه دهند کار خود را انجام دهد.
طبق قانون حقوق بشر کانادا ، ۱۱ دلیل شناخته شده‌ی تبعیض شامل نژاد، منشاء ملی/قومی، رنگ، مذهب، سن، جنس، گرایش جنسی، وضعیت تأهل، وضعیت خانوادگی، ناتوانی و محکومیت (که برای آن ها عفو/سوابق وجود دارد) هستند که به هیچ عنوان نباید تحت هر یک از عناوین ذکر شده با کارگر بدرفتاری و یا اخراج صورت گیرد.
گزارش مشکلات در محل کار
کارمندانی که احساس می‌کنند حقوق دریافتی آنها ناعادلانه است، مورد رفتار ناعادلانه قرار می‌گیرند یا قرارداد کاری آنها رعایت نمی‌شود، می‌توانند برای کمک با اداره‌ی استانداردهای استخدام در استان یا منطقه‌ی خود تماس بگیرند.
افرادی که در مشاغل خطرناک یا در شرایط به طور کلی ناایمن کار می‌کنند، می‌توانند مشکلات خود را به اداره‌ی بهداشت و ایمنی محل کار استانی/منطقه‌ای گزارش کنند .همین امر در مورد کارگرانی که به‌دلیل کارشان مجروح یا بیمار شده‌اند نیز صدق می‌کند.
توجه: کارگرانی که در حین کار بیمار شده یا مجروح شده‌اند می‌توانند برای دریافت غرامت درخواست دهند.